44-latka zostawiła pożegnalny list. Leżała w lesie

PODKARPACIE. Strzyżowscy policjanci uratowali 44-letnią kobietę, która chciała targnąć się na własne życie. Profesjonalna, a przede wszystkim szybka i zdecydowana reakcja funkcjonariuszy, zapobiegła tragedii. Kobieta trafiła pod opiekę lekarzy.

Kilka dni temu, przed godziną 20:00, policjanci otrzymali zgłoszenie od mężczyzny, który poinformował, że dostał wiadomość od swojej znajomej, że zamierza popełnić samobójstwo. Zgłaszający próbował ustalić miejsce, gdzie może ona przebywać, jednak nie chciała powiedzieć, gdzie jest.

Policjanci natychmiast rozpoczęli poszukiwania. Funkcjonariusze sprawdzili rejony przystanków, ścieżek i innych miejsc, gdzie mogłaby znajdować się kobieta. W pewnym momencie, policjanci z Posterunku Policji w Wiśniowej zauważyli na wjeździe do lasu samochód należący do poszukiwanej. Wewnątrz pojazdu znajdował się list pożegnalny. Policjanci szybko udali się w głąb lasu, gdzie po chwili znaleźli leżącą kobietę.

44-latka została przekazana załodze pogotowia ratunkowego. Szybka reakcja i interwencja policjantów spowodowała, że nie doszło do tragedii.

Nie lekceważmy żadnych sygnałów świadczących o tym, że ktoś nie radzi sobie z trudną sytuacją życiową, okazujmy wsparcie i pomoc w kryzysie. Na terenie całego kraju można dzwonić na numer alarmowy 112 lub Kryzysowy Telefon Zaufania pod nr 116 123 oraz Młodzieżowy Telefon Zaufania pod nr 116 111. Pamiętajmy również, że w każdym powiecie funkcjonują instytucje, do których można zwrócić się o wsparcie w ciężkich chwilach.

źródło: KPP Strzyżów

zdjęcie poglądowe

WARTO WIEDZIEĆ

W pierwszej połowie 2021 roku o blisko liczba prób samobójczych wzrosła o blisko 20%. Z danych Komendy Głównej Policji wynika, że obecnie jednym z głównych powodów targnięcia się na swoje życie są problemy finansowe. Gdy osoba z naszego otoczenia ma negatywne myśli, powinniśmy niezwłocznie zareagować. Czasami może być to tylko chęć zwrócenia na siebie uwagi, ale równie często jest to wołanie o pomoc, które w konsekwencji popycha daną osobę do targnięcia się na własne życie. Brak jakiejkolwiek reakcji ze strony otoczenia może pogłębić smutek osoby z myślami samobójczymi oraz utwierdzić w przekonaniu, iż jedynym wyjściem z sytuacji jest śmierć. Jak zachowuje się osoba zagrożona samobójstwem? Sygnały ostrzegawcze:

Mówi o popełnieniu samobójstwa lub porusza tematy związane ze śmiercią.
Jest bardzo zainteresowana problematyką śmierci i umierania.
Podjęła już wcześniej próbę odebrania sobie życia.
Drastycznie zmienia swoje zachowanie, przyzwyczajenia.
Ma problemy z jedzeniem i spaniem.
Wycofuje się z kontaktów towarzyskich i pod wpływem nastroju zrywa przyjaźnie.
Traci zainteresowanie rodziną, pracą i otoczeniem.
Przygotowuje się do śmierci: rozdaje ważne rzeczy, pisze testament, porządkuje swoje sprawy.
Podejmuje nieadekwatne do sytuacji, ryzykowne działania.
Przestaje dbać o swój wygląd zewnętrzny.
Zwiększa spożycie alkoholu i pod jego wpływem wyraża sugestie, że nikt jej nie lubi, nie rozumie, że życie jest trudne i nawet bliscy nie chcą pomóc.
Uskarża się na objawy przewlekłego stresu np. bóle głowy i bezsenność.
Ulega skrajnym wahaniom nastroju – jest drażliwa, agresywna oraz pobudliwa lub apatyczna.
Obniża aktywność i efektywność w pracy.

Czynniki ryzyka popełnienia samobójstwa:

strata kogoś bliskiego na skutek śmierci, rozwodu, separacji;
przeżywanie poważnych problemów osobistych i zawodowych;
nadużywanie alkoholu lub picie ryzykowne;
doznanie fizycznego lub/i psychicznego urazu;
przewlekła, nieuleczalna choroba;
trudności finansowe, pogorszenie warunków socjalnych;
nie utrzymywanie kontaktów społecznych, mieszkanie samemu;
przeżywanie smutku, stanów depresyjnych, przygnębienia;
doświadczenie ostrego lub przewlekłego stresu;
problemy zawodowe, takie jak: wszczęcie postępowania wyjaśniającego, postępowania dyscyplinarnego, zawieszenie w czynnościach służbowych.

Jak Ty możesz pomóc osobie zagrożonej samobójstwem?

Zapamiętaj listę sygnałów ostrzegawczych i bądź czujny.
Nigdy nie trzymaj w sekrecie rozmowy o samobójstwie, nawet jeśli jesteś o to proszony.
Znajdź czas na rozmowę i okaż zainteresowanie. Bądź otwarty, bo osoba zagrożona samobójstwem może prosić o pomoc tylko raz.
Bądź gotowy do słuchania, pozwól na okazywanie emocji i akceptuj je. W sposób bezpośredni rozmawiaj o samobójstwie.
Nie pytaj „dlaczego”, bo to tylko wzmaga zachowania obronne.
Unikaj oceniania i dyskusji na temat dopuszczalności czy słuszności samobójstwa. Nie dawaj wykładów na temat wartości życia. Nie pouczaj i nie decyduj za kogoś.
Nie wzywaj do podjęcia próby samobójczej.
Szukaj pomocy u psychologa w Twojej jednostce, psychiatry lub skontaktuj się ze specjalistą z poradni psychologicznej lub ośrodka interwencji kryzysowej.

Pamiętaj!

Znajdujący się w kryzysie człowiek jest otwarty na przyjmowanie pomocy!
Kiedy dostrzeżesz sygnały zachowania samobójczego, reaguj!
Nic nie robiąc, ryzykujesz utratę tej osoby. Na zawsze!

Mity dotyczące samobójstw Mit 1 Ten, kto często mówi, że odbierze sobie życie, nie zrobi tego. FAŁSZ, ponieważ w większości przypadków mówienie o samobójstwie nie wynika z faktu, że mówiący chce kogoś przestraszyć lub zmanipulować. Wynika z tego, że przeżywa on przemiennie: chęć i niechęć życia, sens i bezsens, nadzieję i bezradność.

Mit 2 Trzeba być silnym, aby targnąć się na swoje życie. FAŁSZ, ponieważ osoby, które targnęły się na swoje życie siebie samych opisują jako ludzi o słabszej psychice, impulsywnych w działaniu, z tendencją do załamań w obliczu braku celu i sensu życia, zagubienia i osamotnienia.

Mit 3 Tylko smutni popełniają samobójstwo. FAŁSZ, ponieważ u osób zamierzających pozbawić się życia nie zawsze występuje poczucie bezsensu i braku wartości własnego życia. Wielu z nich ceni życie, lecz towarzyszy temu poczucie bezradności i nieumiejętność wykorzystania tej wartości.

Mit 4 Zwykle nic nie zapowiada samobójstwa. FAŁSZ, ponieważ syndrom presuicydalny występuje zwykle pod postacią kryzysu psychologicznego, który można rozpoznać. Kryzys taki charakteryzuje: napięcie, obniżenie odporności, poczucie bezradności i utraty kontroli, poczucie wyczerpania sposobów radzenia sobie, dezorganizacja zachowania.

Mit 5 Nie można odróżnić sytuacji, które mogą zagrażać człowiekowi od tych, które raczej nie zagrożą. FAŁSZ, ponieważ nie każda trudna sytuacja wywołuje kryzys, lecz tylko taka, która:

powoduje bardzo silne napięcie, utrudniające normalne funkcjonowanie;
dotyczy problemu przynajmniej subiektywnie określanego jako bardzo ważny;
powoduje bezradność i niewiedzę co i jak zrobić;
powoduje dyskomfort psychiczny trwający znacznie dłużej niż zwykle przy trudnościach;
przeżywana jest samotnie, bez pomocy oraz wsparcia najbliższych i otoczenia.

Mit 6 Człowiek, który ma zamiar odebrać sobie życie, nie chce niczyjej pomocy. FAŁSZ, ponieważ kryzys to okres bogaty w różne czynniki emocjonalne o różnym zabarwieniu i nasileniu. Jest pełen wahań i niepewności. Cechuje się także poszukiwaniem pomocy i otwartością na pomoc innych.

Czujesz, że życie straciło sens? Jesteś osamotniony? Masz myśli samobójcze? Szukasz pomocy?

info@numersos.pl